Onderzoek naar verspelen van kunstaas

Onderzoek naar verspelen van kunstaas

Op de website van Sportvisserij Nederland verscheen onlangs een interessant artikel over een onderzoek naar het verspelen van kunstaas bij snoeken. Wat zijn de gevolgen als er lijnbreuk optreedt en de snoek met een stuk kunstaas in zijn bek achterblijft? Ik denk dat iedere fanatieke roofvisser daar wel een over nadenkt. Hieronder de resultaten uit het onderzoek.

Snoek verspeeld met kunstaas in de bek?

Bij het vissen op snoek met kunstaas kan, na het haken van de vis, lijnbreuk niet worden uitgesloten. Vis verspeeld en de snoek zwemt vervolgens weg met het kunstaas in de bek. Uit een oogpunt van vissenwelzijn en een zorgvuldige omgang met de vis, is een voor de hand liggende vraag, welke effecten het achtergebleven kunstaas voor de snoek heeft.

Met behulp van hengelproeven is onderzoek gedaan naar deze effecten. Hierbij is bij een aantal snoeken lijnbreuk gesimuleerd door kunstaas, voorzien van een enkele haak en een dreg, in de bek aan te brengen. De vissen werden ook voorzien van zendertjes om hun gedrag te volgen. Ter vergelijking werd ook een controle groep snoeken voorzien van zenders; deze groep was niet voorzien van kunstaas.

Geen sterfte

Beide groepen werden verder vergelijkbaar behandeld en weer in het water van herkomst teruggezet. Beide groepen werden vervolgens gedurende drie weken gevolgd. Onder geen van de snoeken trad sterfte op. Na het terugzetten zwommen de snoeken uit beide groepen in het eerste uur weinig, tot hooguit 50 meter. Vooral de kunstaas-groep vertoonde in die periode weinig activiteit. Na een uur veranderde dit beeld. Binnen een etmaal hadden de kunstaas snoeken het terugzetgebied verlaten en legden daarbij grotere afstanden af dan de controle-snoeken. Maar na twee dagen bleek er geen verschil meer te bestaan in activiteit, positie en afstand tot het terugzetpunt. Dit beeld veranderde niet in de volgende weken van dit onderzoek.

Deze resultaten wijzen erop dat kort na lijnbreuk, snoek met achtergebleven kunstaas kortstondig ander gedrag vertoont, maar dat na 1 dag er geen verschil meer is met wel gevangen, onthaakte en teruggezette soortgenoten. Sterfte trad in de onderzoeksperiode van drie weken niet op. Niet is onderzocht of de snoeken het kunstaas weer kwijtraken of dat er later als nog nadelige effecten kunnen optreden. De onderzoekers adviseren mede hierom het risico op lijnbreuk zo klein mogelijk te maken door het gebruik van goed materiaal, bijvoorbeeld van metalen onderlijnen.

Bron: Arlinghaus, R. et.al. (2008) Behaviour and survival of pike, Esox lucius, with a retained lure in the lower jaw. Fisher. Managm. Ecol. 15: 459-466

Persoonlijke conclusie

Persoonlijk vind ik de uitkomst van het onderzoek weinigzeggend. Het is niet zo verwonderlijk dat de snoek niet dood gaat aan een stuk kunstaas in zijn bek, het gaat meer om de vraag: Hoelang duurt het voordat de snoek het kunstaas kwijtraakt? Bestaat de kans dat de snoek het kunstaas nooit meer kwijtraakt en sterft doordat hij niet meer kan jagen?

Mis het volgende artikel niet! Abonneer je gratis via RSS of e-mail.