Dorado vissen op Tenerife

Dorado vissen op Tenerife

Enkele dagen geleden kreeg ik bericht van vriend Hans die met zijn vrouw en twee zoons een jaar lang de Atlantische oceaan over zeilen op zoek naar avontuur. Uiteraard heeft Hans een groot arsenaal aan hengelsportmateriaal meegenomen om de nodige exotische vissoorten te kunnen belagen. Zeebaars en Bonito werden al eerder gevangen, het werd nu tijd voor iets groters. En dat groters kwam er…

Zaterdag, 4 december 2010

Na de wacht van 03.00 – 06.00 uur nog even slapen en om een uur of 10.00 weer wakker. Alle mannen zitten aan dek en het is lekker weer. Er staat weinig wind, we motorsailen en de zee is rustig. Tijd om te vissen.

Mijn favoriete aas wordt uitgegooid, bestaande uit een lijn met een bird met daarachter twee kunstinktvisjes waarvan de laatste een haak heeft. Bonito’s zijn er dol op. Na een paar uur levert dit niks op. Theorieën als we vissen op te diep water, we varen te langzaam passeren de revue.

René maakt nog wat opmerkingen dat het vissen hem toch wat tegen valt (later blijkt dit een van z’n coaching methodes te zijn om mensen  beter te laten presteren). De vangstresultaten van de andere vertrekkers werden uitvoerig op de ssb en de marifoon besproken. Hierdoor ontstaat een soort competitie tussen de boten. Bovendien worden de staarten van de gevangen vissen als trofeeën opgehangen. Wij vinden onze resultaten wat magertjes tot op heden.

We besluiten om met grof materiaal te gaan vissen, met de gedachte alles wat zou kunnen aanbijten moet wel groot zijn en we zullen de concurrentie eens laten zien wie hier de specialist is. Voor deze gelegenheid gebruik ik mijn zwaarste hengel en een mooie onderlijn die ik van Jeroen op Lanzarote heb gekregen.

Al varend zien we, op korte afstand en verder, diverse vissen voorbij zwemmen. Er zitten vissen bij die we als dolfijnachtig bestempelen maar ook grotere vissen waar we slechts een gedeelte van zien, waarschijnlijk walvissoorten. Soms zien we alleen vinnen die verdacht veel op haaien lijken. De lat om achter de boot te gaan zwemmen wordt weer iets hoger gelegd.

Plotseling lijkt er in de verte weer een vis boven water te komen. Deze vis heeft echter wel een hele gekke vorm en van enige afstand blijkt het een oliedrum te zijn waarvan een gedeelte boven water steekt. Op het moment dat we dat zien springt er een Dorado naast het vat omhoog en komt helemaal uit het water.

Als een speer ren ik naar binnen en kom binnen een minuut met een spinhengel naar buiten. Ondertussen heeft Annelies als een perfecte charterschipper de motor stilgezet. Met een mooie worp landt mijn oppervlakte plug tien meter naast het vat en binnen een seconde flitst er een vis uit het water die mijn kunstaas heeft gepakt. Ik sta met de hengel in mijn handen, realiserend dat ik wel met zeer licht materiaal vis met mijn lijn van vijf kilo trekkracht.

De vis springt een aantal malen uit het water en we bewonderen de mooie geel blauwe kleurschakeringen van deze vis. Gelukkig bewijst Hille zich als een volleerde ‘deckhand’. Hij heeft de andere uistaande hengel al voor me ingedraaid  en staat met de gaff in de hand klaar om de Dorado binnen te halen.

Na twintig minuten??? ( tijdens dit soort hectische momenten verlies je het gevoel van tijd), komt de vis langszij. Even later ligt er een grote Dorado aan boord. Dit is Extreme Fishing!!!!

Onder het genot van een sigaartje kom ik langzaam uit mijn adrenaline rush. Ondertussen brengt Hille de hengel weer uit op het achterdek. De Dorado moet natuurlijk schoongemaakt worden en met een grote plastic zak op het achterdek fileer ik de vis.

Plotseling merk ik dat de hengel achter me wel erg krom staat en nog geen seconde daarna springt er een gigantische Marlijn uit het water op een paar honderd meter achter de boot. De golf die er onstaat na z’n sprong bevestigt het formaat van dit bakbeest. Ik schat, en dan schat ik heel voorzichtig, de Marlijn op zeker 200 kilo…

Het nylon schiet van m’n reel en het einde komt al in zicht terwijl er toch zeker 1000 meter op zit. Annelies vaart motorend in de richting van mijn lijn en ik weet weer wat lijn terug te winnen. De vis duikt de diepte in en ik heb geen idee hoe diep hij zit. Het is hier meer dan 3500 meter diep. Door richting lijn te motoren lukt het steeds een aantal meters terug te krijgen.

Ik dans over het dek met de lijn die van links naar rechts gaat, de hengel manoeuvrerend langs de stagen, met een enorme kracht op mijn hengel. Ondertussen ruimt René de attributen van mijn fileeractiviteiten op. Er worden al plannen gemaakt hoe te handelen als zo’n enorme vis langszij zou komen. Ik ben wat minder optimistisch, dit is gewoon een maatje te groot.

Dan raakt de lijn onder de boot en zit waarschijnlijk achter de kiel. We zetten de motor in stationair, motoren is nu geen optie meer omdat er kans bestaat dat de lijn in de schroef komt. Ik kan geen lijn meer indraaien en langzaam komt het eind van de lijn in zicht. De beslissing valt mij zwaar, Hille knipt de lijn door, ons achterlatend met gevoel van een desillusie en verwondering.

Wat een avontuur! Hier kan Rex Hunt nog een puntje aan zuigen.

Voor meer verhalen en avonturen, bezoek de website van de zeilboot Wizard Waves.

Mis het volgende artikel niet! Abonneer je gratis via RSS of e-mail.